Na vita sote l Pèlego
Giacomina De Nard (poesia)
Son stada pitus de veludo dal,
al ciaudo de na coa pizola e segura
e daspò na bèdola spaurosa
che spordea la testa intra i sas
par spionà al prin sol d insuda.
D istade ero sghirata piena de morbin
che sautaa ramo par ramo
da n dì a chel autro,
e anche zirga ize l turchin,
libera de balà, partì e tornà.
Co la prima brentanes d auton
come feda che desmontea,
èi sentù la guoia de la stala,
par aspietà al nieve in santa pas.
Stao ceta, a l onbrìa, ize n cianton,
taso e penso,
sora la iostra de la staiones
che gira senpre pi n pressa.
Me incordo solo ades che,
canche aveo davante
an varoto pien de anes,
l era ledier come autoguoi
secà da vento setenbrin;
e al dì d incuoi,
al mè russach medo guoito
al pesa su la spales
come na ciaria de legna verdes.
Me piasarae restà sote la mè crodes,
ize na goza de rasa de pezuó
che la sluse al sol e a la pioa;
rasa che sà da bosco bon, anche da seca.
(Borcia)
Franco Laner
Zerne
Se t aesses da zerne
intrà na ara de 'see
e una de pestorte
e te vien da dì
che l é meo na ara de 'see
se t aesses da zerne
intrà i mondiai de schie
o un larieto ben tegnù
e no t as dubie che un larieto
see meo
e se no te sos su l infurse che see meo
na sia che un aeroporto...
Dinultima, se t aesses da zerne intrà l utile (el guadaign)
e l inutile (el saé e ra tradizios)
e te te das alolo ra risposta
sepe che no t aaras el parmesso dei anpezane
ma dei anpezane che vegnirà.