vai al sito dell'Istituto Ladin de la Dolomites

Vai menu di sezione

Giacomina De Nard (poesia)

Na vita sote l Pèlego

Son stada pitus de veludo dal,

al ciaudo de na coa pizola e segura

e daspò na bèdola spaurosa

che spordea la testa intra i sas

par spionà al prin sol d insuda.

D istade ero sghirata piena de morbin

che sautaa ramo par ramo

da n dì a chel autro,

e anche zirga ize l turchin,

libera de balà, partì e tornà.

Co la prima brentanes d auton

come feda che desmontea,

èi sentù la guoia de la stala,

par aspietà al nieve in santa pas.

Stao ceta, a l onbrìa, ize n cianton,

taso e penso,

sora la iostra de la staiones

che gira senpre pi n pressa.

Me incordo solo ades che,

canche aveo davante

an varoto pien de anes,

l era ledier come autoguoi

secà da vento setenbrin;

e al dì d incuoi,

al mè russach medo guoito

al pesa su la spales

come na ciaria de legna verdes.

Me piasarae restà sote la mè crodes,

ize na goza de rasa de pezuó

che la sluse al sol e a la pioa;

rasa che sà da bosco bon, anche da seca.

(Borcia)

Franco Laner

Zerne

Se t aesses da zerne

intrà na ara de 'see

e una de pestorte

e te vien da dì

che l é meo na ara de 'see

se t aesses da zerne

intrà i mondiai de schie

o un larieto ben tegnù

e no t as dubie che un larieto

see meo

e se no te sos su l infurse che see meo

na sia che un aeroporto...

Dinultima, se t aesses da zerne intrà l utile (el guadaign)

e l inutile (el saé e ra tradizios)

e te te das alolo ra risposta

sepe che no t aaras el parmesso dei anpezane

ma dei anpezane che vegnirà.

torna all'inizio del contenuto
Pubblicato il: Mercoledì, 27 Novembre 2019
torna all'inizio